Boeing 747-400 – szerokokadłubowy i dwupokładowy, czterosilnikowy samolot pasażerski o dalekim zasięgu. Dostępny również w wersji towarowej, jest najlepiej sprzedającym się modelem z rodziny 747. Boeing 747-400 jest przedostatnią wersją 747, ostatnia to Boeing 747-8. W ciągu 20 lat produkcji – Boeing wypuścił na rynek 694 sztuki 747-400 w różnych wariantach. Ostatni egzemplarz został dostarczony w grudniu 2009 liniom LoadAir Cargo.

Projekt i pierwszy lot

W październiku 1985 roku Boeing Commercial Airplanes ogłosił powstanie 747-400. W styczniu 1988 roku pierwszy 747-400 wyjechał z hangaru, by wzbić się w powietrze 29 kwietnia 1988. 10 stycznia 1989 roku Boeing Company otrzymał certyfikat na loty z silnikami Pratt & Whitney PW4000, 18 maja 1989 – General Electric CF6-80C2s oraz 8 czerwca 1989 na Rolls-Royce RB211-524Gs.

26 stycznia 1989 roku Boeing 747-400 trafił do amerykańskiego przewoźnika Northwest Airlines by rozpocząć służbę 9 lutego na trasie Minneapolis – Phoenix.

747-400

W porównaniu do wersji 747-300 – model 400 ma szersze zakończenia skrzydeł, winglety i nowocześniejszy, szklany kokpit, nie wymagający obecności mechanika pokładowego podczas lotu. Mimo przedłużenia skrzydeł – ich masa została zmniejszona poprzez użycie do budowy stopów aluminium. Zamontowano również dodatkowy zbiornik paliwa w stateczniku poziomym, bardziej wydajne silniki oraz innowacyjny wystrój kabiny pasażerskiej zapewniający wyższy komfort lotu.

747-400 charakteryzuje się dwa razy dłuższym pokładem górnym, w porównaniu do wersji podstawowej.

W 1989 roku linie lotnicze Qantas ustanowiły rekord świata pokonując 747-400 bez przerwy dystans pomiędzy Londynem a Sydney (18 tys. km) w czasie 20 godzin i 9 minut. Lot odbył się bez pasażerów i załadunku.

Produkcja 747-400 oficjalnie ustała 15 marca 2007, kontrakty na ostatnie 4 egzemplarze będące w trakcie realizacji zostały rozwiązane przez Philippine Airlines. W listopadzie 2002 China Airlines zamówiły 4 pasażerskie 747-400. Zamówienie zostało zrealizowane w ciągu dwóch lat, tym samym 7 grudnia 2004 dostarczono do przewoźnika ostatni 747-400.

Boeing 747-8 − szerokokadłubowy samolot dalekiego zasięgu, produkowany przez Boeing Company. Jego nazwa pochodzi od Boeinga 747, który jest jego poprzednikiem i pierwowzorem; a także od Boeinga 787, z którym ten samolot dzieli część nowoczesnej techniki.

Podstawowe Dane - Samolot jest produkowany w wersji pasażerskiej (747-8I) i towarowej (747-8F). W porównaniu do poprzednika modelu 747-400, w wersji pasażerskiej, został przedłużony o 4,1 metra w części dwupoziomowej i 1,5 metra w części jednopoziomowej. Tym samym (dane na rok 2012) jest najdłuższym samolotem pasażerskim. Pasażerska wersja tego samolotu zabiera od 362 pasażerów w 3-klasowej konfiguracji (wersja dla Lufthansy) do 581 w konfiguracji 1-klasowej. Według producenta dzięki zastosowaniu materiałów kompozytowych do jego budowy, masa w przeliczeniu na pasażera jest mniejsza od konkurencyjnego Airbusa A380 o 10%, a zużycie paliwa w przeliczeniu na pasażera jest niższe o 11% od swojego największego rywala. Silniki firmy General Electric model GEnx-2B67 mają zmniejszoną o 16% emisję CO₂ i są cichsze o 30% w porównaniu do poprzednich modeli. Wszystko to powoduje zmniejszenie kosztów operacyjnych o 30%).

Wersja towarowa zabiera na pokład ładunek o wadze do 140 000 kg na odległość do 8130 km. Jest najbardziej ekonomicznym samolotem towarowym na świecie, z kosztem 1 tony ładunku na 1 milę niższym o 16% od modelu 747-400F i 23% niższym niż Airbus A380F.

Premiera i pierwszy lot - Prezentacja pasażerskiego 747-8 odbyła się 14 lutego 2011 roku w fabryce Boeinga. Samolot otrzymał czerwono-pomarańczowo-białą kolorystykę, nawiązującą do najważniejszych klientów firmy, u których te barwy oznaczają szczęście.

Wersja pasażerska (Intercontinental) w dniu 20 marca 2011 roku oficjalnie po raz pierwszy wzbiła się w powietrze z lotniska w Everett o godzinie 22:00 czasu polskiego (około godziny 16:00 czasu tamtejszego – UTC-05:00). Lot trwał 4 h i 25 min a za sterami maszyny siedzieli piloci Mark Feuerstein i kapitan Paul Sterner. W trakcie swojego pierwszego lotu, samolot osiągnął wysokość przelotową 5791 m i maksymalną prędkość około 463 km/h. Sprawdzono podstawowe własności pilotażowe oraz działanie najważniejszych systemów. Dziewiczy lot był pierwszym lotem, zaliczającym się do programu prób w powietrzu, obejmującego 600 h w locie.

Pierwszy lot wersji transportowej odbył się 8 lutego 2010 roku na lotnisku testowym firmy Boeing.